Fleur Jong

“Ik denk dan vooral aan het durven beginnen aan iets waarvan je van tevoren nooit zou denken dat het mogelijk is. Je moet je dromen najagen en vooral: nooit opgeven. Heel veel mensen denken dat iets misschien onmogelijk lijkt. Maar hoe weet je dat? Eerst maar eens beginnen, pas daarna weet je het antwoord.”

Fleur Jong is met atletiek in aanraking gekomen dankzij deelname aan een paralympische talentendag, omdat zij na het verlies van haar benen op zoek was naar een nieuwe sport. “Mijn carrière is pas echt heel goed begonnen en van structureel hoger niveau geworden sinds 2019. In de jaren daarvoor heb ik ook wel de Paralympische Spelen gehaald en één keer een WK-medaille behaald, maar daarbij had ik ook enorm veel mazzel. Ik had gelukkig een vliegende start van mijn carrière, maar een vliegende start is absoluut geen garantie tot succes. Daar komt veel trainen bij kijken.”

Met haar doorzettingsvermogen knokte Fleur Jong zich naar de top. Ze won gouden medailles op Europese en mondiale toernooien, waaronder gouden plakken tijdens de WK para-atletiek 2023 in Parijs en op de Paralympische Spelen van 2020 in Tokyo. Bij het WK werd ze tweevoudig wereldkampioen bij de onderdelen verspringen en 100 meter sprint. Fleur Jong nam afgelopen september als allereerste paralympiër ooit deel aan het valide veld bij het verspringen bij de Diamond League in Brussel. Ze sprong met 6,74 meter, even ver als wereldkampioene Ivana Vuleta, en het verst dat iemand op blades ooit gesprongen heeft. Daarnaast liep ze afgelopen jaar in Notwill een nieuw wereldrecord op de 100 meter in een tijd van 12,40 seconden.

“Het belangrijkste is dat je echt gelooft in je eigen kwaliteiten. Als je daar niet tot in het diepste van je zijn van overtuigd bent, bijvoorbeeld wanneer de druk het hoogst is in de finales, dan zul je daar altijd onder lijden. Geloof in jezelf en ga uit van je eigen kunnen, dan kun je ook presteren zoals je voor ogen hebt. At ease zijn met jezelf is ook belangrijk. Daarnaast helpt een gezonde dosis zelfvertrouwen. Als je het zelf niet gelooft, waarom zou iemand anders het dan wel geloven?”

“Ik heb het genoegen om te rijden in een elektrische Toyota bZ4X, een zwarte. Ik vind hem heel sportief. Hij heeft de looks van een auto die ook de toekomst representeert. Hij ziet er supersonisch en strak uit. Daarnaast is hij bijzonder praktisch en heb ik veel ruimte voor al mijn sportspullen, zoals mijn blades. Ik heb ook gewoon mijn schakelrijbewijs, hoewel de instanties dat eerst niet wilden. Daar was ik het niet mee eens en ik heb laten zien dat als je een prothese hebt, je gewoon een normaal rijbewijs kunt halen. Ik vind het rijden in de Toyota bZ4X heerlijk. Hij stuurt heel erg goed. Aanpassingen waren ook niet nodig.”