Al binnen een paar minuten na onze kennismaking vliegen de technische tuningtermen over tafel en gaan Mai en Mario compleet los over hun project, de Toyota Supra Turbo. Heel verwonderlijk is dat niet, want Mario haalde de ‘93’-er Supra tien jaar geleden naar Nederland om ’m volledig naar zijn eigen hand te kunnen zetten. “Kijk, het uitlaatsysteem is compleet 4 inch. Voor jouw idee: als je er hier bij het blok een tennisbal ingooit, komt ie erachter uitrollen, het is één open verbinding.”

Mario ontmoette Mai tijdens een car event. Hij leerde haar alles over techniek en dus werd het hún project. Mai: “Als kind was ik al gek van auto’s. Dat komt door mijn vader, die een voorliefde voor Amerikanen had. Ik speelde ook altijd met de speelgoedauto’s van mijn broer. De liefde voor Japanse auto’s is langzaam gegroeid en de Supra was altijd mijn droomauto. Inmiddels weet ik alles van dit ding. Ik houd van machines: of het nu een trein, helikopter of pick-up is. Als het maar vermogen heeft en veel lawaai maakt, dan ben ik in mijn element.”

“Wat dat precies inhoudt? Dat je ’m qua vermogen flink op zijn donder kan geven zonder dat er iets kapotgaat.” Mai haakt in: “Je wilt dus weten wat we zoal aan de auto gedaan hebben?” Lachend: “Heb je even? “Ik denk dat de modificaties en aanpassingen niet eens meer op een A4’tje passen!” Mai geeft aan dat hun Supra 1200 pk levert aan de krukas en 1015 pk aan de wielen. Ze laat zelfs trots een document zien waar dit beestachtige aantal pk’s op staat vermeld. “Echte autoliefhebbers weten wel wat ik hiermee bedoel.”

Mario: “En deze genoemde vermogens halen we gewoon met Euro98-brandstof. Zouden we met racebrandstof rijden dan heb je het al snel over 1500 pk. En de techniek blijft daarbij gewoon heel. Toen ik de auto – toen nog zonder turbo – vanuit Japan importeerde naar hier keek ik niet naar de kleur. Da’s maar goed ook, want hij was goudkleurig en hij had een vreselijke bodykit. Ik kijk liever naar wat er onder die poppenkast zit. Is de auto goed, is de body strak en sterk en sluiten de carrosserienaden mooi aan; zijn ze overal even breed.”

“Ik vond ’m aanvankelijk verschrikkelijk. Nu, in origineel Toyota #040 White, is het een plaatje. Er zit dan ook niet voor niets voor tien jaar bloed, zweet en tranen in.” En nóg kan er meer aan gebeuren. Zo vertelt Mai dat ze de auto een dag eerder terug hebben vanuit Engeland. De Supra heeft maar liefst zes maanden bij SRD Tuning gestaan. “Het is niet leuk om ’m zo lang te moeten missen, maar hij wordt wel alleen maar beter en sneller!”