Mai Hooglugt en Mario Okkerse bezitten zonder enige twijfel de krachtigste Toyota van Nederland – en daarbuiten. Hun sneeuwwitte Supra Turbo oogt misschien vrij clean en netjes, maar onderhuids is er geen schroefje meer standaard. “Soms ben ik bang voor het monster dat wij hebben gecreëerd.”
Al binnen een paar minuten na onze kennismaking vliegen de technische tuningtermen over tafel en gaan Mai en Mario compleet los over hun project, de Toyota Supra Turbo. Heel verwonderlijk is dat niet, want Mario haalde de ‘93’-er Supra tien jaar geleden naar Nederland om ’m volledig naar zijn eigen hand te kunnen zetten. “Kijk, het uitlaatsysteem is compleet 4 inch. Voor jouw idee: als je er hier bij het blok een tennisbal ingooit, komt ie erachter uitrollen, het is één open verbinding.”
Mario ontmoette Mai tijdens een car event. Hij leerde haar alles over techniek en dus werd het hún project. Mai: “Als kind was ik al gek van auto’s. Dat komt door mijn vader, die een voorliefde voor Amerikanen had. Ik speelde ook altijd met de speelgoedauto’s van mijn broer. De liefde voor Japanse auto’s is langzaam gegroeid en de Supra was altijd mijn droomauto. Inmiddels weet ik alles van dit ding. Ik houd van machines: of het nu een trein, helikopter of pick-up is. Als het maar vermogen heeft en veel lawaai maakt, dan ben ik in mijn element.”
Bij Mario begon het niet heel anders. Als jochie was hij altijd met auto’s bezig. Toen hij ouder werd wilde hij alles tunen. “Dingen die langzaam waren sneller maken, daar draaide het om,” vertelt hij grijnzend. “Laat de Supra hier nou perfect geschikt voor zijn. Echt, Toyota heeft zijn huiswerk goed gegaan. Je moet weten dat deze auto het destijds in 1993 opnam tegen de Ferrari F40 en Chevrolet Corvette LS1, hè. Deze jongen kwam er als beste uit. Dit Supra-blok is een van de weinige originele motoren met een krukas die zó goed gelagerd is.”
“Wat dat precies inhoudt? Dat je ’m qua vermogen flink op zijn donder kan geven zonder dat er iets kapotgaat.” Mai haakt in: “Je wilt dus weten wat we zoal aan de auto gedaan hebben?” Lachend: “Heb je even? “Ik denk dat de modificaties en aanpassingen niet eens meer op een A4’tje passen!” Mai geeft aan dat hun Supra 1200 pk levert aan de krukas en 1015 pk aan de wielen. Ze laat zelfs trots een document zien waar dit beestachtige aantal pk’s op staat vermeld. “Echte autoliefhebbers weten wel wat ik hiermee bedoel.”
“Om je een idee te geven hoe het voelt om met deze auto volgas te gaan: beeld je dan maar in dat je ogen door je oren naar buiten worden gedrukt! Eigenlijk kunnen we niet eens volgas rijden, omdat de auto dan continu aan het zoeken is naar grip. Ik zal je eerlijk zeggen, soms ben ik best bang voor dit monster dat we hebben gecreëerd. Enne, traction control heeft hij niet. Rijden met deze auto gaat puur om foot control en car control!”, aldus Mai.
Mario: “En deze genoemde vermogens halen we gewoon met Euro98-brandstof. Zouden we met racebrandstof rijden dan heb je het al snel over 1500 pk. En de techniek blijft daarbij gewoon heel. Toen ik de auto – toen nog zonder turbo – vanuit Japan importeerde naar hier keek ik niet naar de kleur. Da’s maar goed ook, want hij was goudkleurig en hij had een vreselijke bodykit. Ik kijk liever naar wat er onder die poppenkast zit. Is de auto goed, is de body strak en sterk en sluiten de carrosserienaden mooi aan; zijn ze overal even breed.”
“Ik vond ’m aanvankelijk verschrikkelijk. Nu, in origineel Toyota #040 White, is het een plaatje. Er zit dan ook niet voor niets voor tien jaar bloed, zweet en tranen in.” En nóg kan er meer aan gebeuren. Zo vertelt Mai dat ze de auto een dag eerder terug hebben vanuit Engeland. De Supra heeft maar liefst zes maanden bij SRD Tuning gestaan. “Het is niet leuk om ’m zo lang te moeten missen, maar hij wordt wel alleen maar beter en sneller!”
“We gaan in binnen- en buitenland graag naar events toe, dus we hebben er het afgelopen halfjaar flink wat moeten laten schieten. Gelukkig gaan we straks naar Duitsland, naar de Supra Club. Dat is een hechte vriendengroep geworden. De Supra Club in Amerika wil trouwens dat wij daarheen gaan. Alleen zijn de kosten voor het verschepen enorm én het is de vraag of we het wel willen. Ik moet er niet aan denken dat er op zee iets gebeurt. Het leuke is wel dat onze Supra wereldwijd goed bekend staat in het wereldje, dus zeg nooit nooit…”