Piet en Christa Breure kochten hun Toyota Corolla precies 20 jaar geleden, op 18 maart 1999. Christa was meteen gek van de turquoise bolide. Het bleek een goede keus, want ze hebben er al heel wat kilometers mee gereden. “En inmiddels ook het nodige meegemaakt”, vult Christa aan. “Als gelovige mensen zeggen mijn man en ik daarom altijd dat we de auto op zegen van de Heer rijden.” Niet een hele gebruikelijke uitspraak voor een auto, maar wie de verhalen van Christa en Piet hoort, gaat het wel begrijpen.
Neem bijvoorbeeld 18 augustus 2016. “Ik weet het nog als de dag van gisteren”, zegt Christa. “Onderweg naar huis begon het te schemeren en het onweerde. Ik reed dus wat langzamer.” Plots ziet Christa wat glinsteren op het wegdek: overdwars ligt een ijzeren staaf van bijna 2 meter lang, 10cm hoog en 5cm breed. Maar op dat stuk van de snelweg waren geen vluchtstroken, dus uitwijken kon niet en voor remmen was het te laat. Met een enorme klap vliegt ze eroverheen.
“Geen idee hoe, maar ik wist mijn stuur recht te houden en kwam tot stilstand op een afrit. Na mij vlogen er nog zes andere auto’s over die staaf. Het is een wonder dat niemand gewond is geraakt.” De Corolla wordt met een klapband afgevoerd, maar ze gaan ervan uit dat het onderstel door de klap flink beschadigd is, misschien zelfs wel total loss? Het loopt anders. “De volgende dag konden de monteurs ons verhaal nauwelijks geloven. Op de klapband na was er nog geen krasje te zien. We mochten hem zo weer meenemen.”
Maar het verhaal krijgt een staartje. “Voor mijn werk voor stichting ADRA maak ik veel kilometers”, zegt Christa. “In de maanden na het ongeluk kreeg ik weleens lichtsignalen en soms hoorden we iets ratelen. Toch konden we niets ontdekken.” Totdat Christa wordt aangehouden door de politie. Wat bleek, de tank hing los! Door het ongeluk waren de tankbanden gaan roesten en afgebroken. Hij hing alleen nog aan de vuldop en de toevoer naar de motor. “We hadden een enorm ongeluk kunnen veroorzaken, ik ben zo dankbaar dat er niets gebeurd is.”