Louis Stroomer (63) is een autoliefhebber, daarover geen twijfel. Hij bezit een grote, Amerikaanse convertible uit de jaren ’70 en een kanariegele Duitse sportwagen uit de jaren ’90. Toen het begon te kriebelen om iets toe te voegen aan de collectie was de keuze snel gemaakt: het moest een auto uit de jaren ’80 worden. Een Toyota Supra, om precies te zijn.
Droomauto eindelijk in bezit
De Supra A70 laat jongensdromen uitkomen
Beste van het beste
Louis Stroomer: “Toen ik jong was, was dit dé sportwagen die iedereen wilde hebben, ikzelf inbegrepen. In 1986 was ik 29 en dacht ik dat ik nooit, maar dan ook echt nooit, zo’n auto zou kunnen betalen.” In 1986 betekende de introductie van de Supra een enorme stap voor Toyota. Voor het eerst was de Supra niet langer het topmodel van de Celica-reeks, maar een zelfstandig model waarmee Toyota haar pijlen richtte op het beste wat de automobiele wereld op dat moment te bieden had. Op geheel eigen wijze natuurlijk.
Lange afstanden
De Celica ging verder met voorwielaandrijving, maar de Supra hield de achterwielaandrijving die een raspaard onderscheidt van de rest. Het uiterlijk van de Supra bleef bescheiden en tijdloos, het innerlijk een toonbeeld van kracht en finesse. Met 204 pk had de Supra A70 slechts 8 seconden nodig om de 100 kilometer per uur te bereiken. Deze auto is gemaakt voor lange afstanden, zonder jou als bestuurder nodeloos te belasten. Een auto als deze koop je niet voor de lasten, die koop je voor de lusten.
Amerikaanse militairen
Louis groeide op in Soest, waar hij veel Amerikaanse militairen zag rondrijden in hun stoere, Amerikaanse musclecars. Louis genoot ervan en besloot dat hij ook militair wilde worden. Die droom kwam uit, als technisch officier bij de Koninklijke Luchtmacht. Bovendien had Defensie een eigen autohobbyclub, waar Louis zijn liefde voor auto’s en techniek helemaal kon botvieren. Een overplaatsing naar Amerika liet hem de oude Amerikanen uit zijn jeugd herontdekken. Hij vond er zijn droom-convertible, nam die mee terug naar Nederland en restaureerde hem volledig. Maar ooit is zo’n restauratie klaar. Dan begint het te kriebelen.
Het kriebelt
“Zelf had ik het nog niet door, maar mijn echtgenote merkte dat ik steeds vaker naar auto´s zat te kijken op internet. Zij wist: het kriebelt”, zegt Louis. Samen oldtimerritten rijden doen Louis en zijn echtgenote Greet graag, maar rijden in de Amerikaan doet Greet liever niet. Dus ging het echtpaar op zoek naar een auto waarin ze de rollen van chauffeur en navigator kunnen afwisselen, want dan worden die oldtimerritten alleen maar leuker. De wensenlijst was kort: een kleinere auto, die zich makkelijk laat bedienen, die bedrijfszeker is en die desnoods eens een nachtje buiten kan overnachten.
(Niet meer) onbereikbaar
Toen Louis een advertentie tegenkwam waarin een prachtige Toyota Supra uit 1986 werd aangeboden herinnerde hij zich de tijd waarin hij zo’n auto onbereikbaar achtte en wist hij: dit moet ‘m worden. “De auto werd verkocht door een vader en zoon in Zeeland, die ‘m samen hadden opgeknapt. Het samen sleutelen was voor hen het belangrijkste en toen hij eenmaal klaar was viel het verbruik hen wat tegen. Ze gunden mij de auto.”
Samen genieten
Zo kocht Louis een mooi opgeknapte, vroege A70. De levering van de A70 startte in oktober 1986, Louis’ auto werd in november op kenteken gezet. “Het is een bijzonder fijne auto”, zegt hij, “de zes-in-lijn is een mooie motor, die erg rustig loopt maar waaraan je duidelijk merkt dat de injectoren een heerlijke boost geven vanaf 3.500 toeren. Hij rijdt heerlijk, vooral met het dak open. Dat vindt Greet ook!” Samen op pad met de Supra, dat is voor Greet en Louis genieten. Waar Louis minstens zoveel van geniet is het terug in nieuwstaat brengen van zijn Supra.
Altijd ruimte voor verbetering
“Hij was al heel netjes toen ik ‘m kocht, maar er is altijd ruimte voor verbetering”, zegt Louis. “De vorige eigenaren hebben de distributieriem, waterpomp en alle snaren vervangen en alle elektronica in orde gebracht. De Supra verbruikte nogal wat olie, dus heb ik nieuwe klepsteelafdichtingen geplaatst en daarbij gelijk de kleppen gesteld. Het viel niet mee om klepstelplaatjes te vinden, maar gelukkig zijn Toyota-dealers heel behulpzaam. Mijn volgende project is het reinigen en opnieuw spuiten van het remsysteem. Misschien neem ik de achteras meteen mee, die lekt een beetje en ik zie wat oppervlakkige roest.”
Elk boutje moet glimmen
Ik ga de hele auto perfect maken, maar wel in fases zodat ik tussendoor kan blijven rijden. Elk boutje moet glimmen. Ja, dat is enorm veel werk, maar dat verdient deze auto.” Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Dat weet Louis. Met een grimas denkt hij terug aan de eerste proefrit in zijn Supra: “Hij reed fantastisch, ik was meteen verkocht. Maar toen ik terugkwam bleek er iemand tegen mijn dagelijkse auto te zijn gereden, met een paar duizend euro schade tot gevolg. Mijn liefde voor de Supra is er niet door bekoeld.”
Lees meer
Toyota GR Supra krijgt nieuwe turbomotor
De Toyota GR Supra krijgt een nieuwe motor, náást de al bestaande 3,0-liter zescilinder. De nieuwe motor voor de Toyota GR Supra is een 2,0-liter viercilinder benzinemotor mét turbo.
