Rijden op waterstof

De energiedichtheid van waterstof is van nature te klein om te fungeren als relevante energiedrager. Als we op waterstof willen rijden, dan moet deze energiedichtheid worden vergroot.

Dit doen we door onder grote druk de waterstof te comprimeren: bij personenauto’s met maar liefst 700 bar. Op het moment dat waterstof vrij zou komen (bijvoorbeeld tijdens een ongeval), gebeurt dit ook met 700 bar druk.

Ook het tanken van waterstof gaat gepaard met veiligheidsvoorschriften. Het werkt als volgt: via een dataprotocol wordt informatie uitgewisseld tussen de auto en het tankstation. Als alles gecontroleerd en goedgekeurd is, wordt de tanktransactie gestart. Op het moment dat er iets niet goed werkt in de waterstofauto of in het tankstation, wordt het hele systeem uitgeschakeld en stopt het tanken automatisch. Bijvoorbeeld als de temperatuur tijdens het tanken te hoog zou oplopen.

Waterstof is, net zoals benzine en LPG, ontvlambaar. Daarom moet het onder strikte voorwaarden worden opgeslagen. In de Toyota Mirai, onze waterstofauto, gebeurt dit in drie luchtdichte brandstoftanks. Deze zijn gemaakt van Kevlar. Dit materiaal is zo sterk, dat het de waterstof onder hoge druk aan kan. Deze brandstoftanks hebben meerdere crash tests doorstaan, zijn ‘bulletproof’ en zijn dus zeker zeer veilig te noemen.