Toen Iris en Roland nog geen kinderen hadden, maakten ze samen al een lange reis. Nadat hun dochters waren geboren, zeiden veel vrienden: nu wordt het voortaan kamperen in Frankrijk. Maar het bleef kriebelen. Iris: “Natuurlijk hebben we ons afgevraagd of het wel verantwoord was. Maar uiteindelijk dachten we: we doen het gewoon. Als het niet werkt, kunnen we altijd terug. Ize en Lune hebben nog geen leerplicht, dus we waren vrij om te gaan.”
