Iris van Asselt (33) reist met haar man Roland van der Hei (32) en twee dochters Ize (4) en Lune (2) in zeven maanden van Amsterdam naar Japan. Een avontuurlijke roadtrip, die het gezin aflegt in een Toyota Hiace uit 1994.
Toen Iris en Roland nog geen kinderen hadden, maakten ze samen al een lange reis. Nadat hun dochters waren geboren, zeiden veel vrienden: nu wordt het voortaan kamperen in Frankrijk. Maar het bleef kriebelen. Iris: “Natuurlijk hebben we ons afgevraagd of het wel verantwoord was. Maar uiteindelijk dachten we: we doen het gewoon. Als het niet werkt, kunnen we altijd terug. Ize en Lune hebben nog geen leerplicht, dus we waren vrij om te gaan.”
“De Toyota Hiace hebben we al sinds 2015”, vertelt Roland. “Het mooie is dat hij een verhoogd dak heeft, waardoor we hem makkelijk zelf tot camper konden ombouwen.” Ook heeft de auto vierwielaandrijving, waardoor hij bijna net zo ver komt als een Toyota Landcruiser. Iris: “Vroeger maakten we onze reizen in een Landcruiser uit 1983, met zo’n daktent op het dak. Maar nu met de kinderen vind ik het wel fijn dat we net iets meer luxe hebben. We kunnen in de auto slapen en ik kan binnen koken.”
Roland en Iris krijgen tijdens hun reis regelmatig te maken met slechte wegen: “In de Gobi-woestijn deden we vier uur over honderd kilometer”, vertelt Roland. “Ook zijn er vaak veel kuilen en hobbels. De auto krijgt er ook flink van langs.” Iris herinnert zich een weg in Kazachstan die vrijwel alleen maar uit gaten bestond. Harder rijden dan tien kilometer per uur lukte daar niet. “Gelukkig rijdt Roland het meest,” zegt Iris, “hij heeft veel ervaring en vindt het ook leuk.” Roland, lachend: “Ik ben een slechte bijrijder, op bochtige wegen word ik snel misselijk.”
De Hiace houdt zich tot nu toe prima, het gezin heeft nauwelijks autopech gehad. Roland: “Het blijft een oud busje, hij maakt lawaai en heeft geen airco.” Maar als ze hem dan ergens midden in de verlaten zandduinen parkeren en ze hebben toch het comfort van een camper, dan voelen ze zich heel rijk: “Meer dan dit heb je niet nodig”, zegt Iris. Er gaan weleens kleine dingen kapot, zo zat er laatst een lek in de koelvloeistofleiding. “Maar dat was een kwestie van het lek dichten en koelvloeistof bijvullen. Toen konden we weer verder.”
En de meisjes? Iris: “Die doen het fantastisch op de achterbank. We horen ze amper, ze kijken veel naar buiten. Ze luisteren muziek, knutselen, doen spelletjes op de tablet. En als we ergens kamperen waar kinderen zijn, dan spelen ze met hen. Van deze reis leren ze heel andere dingen dan ze op school zouden doen.” Natuurlijk is het ritme van de kinderen wel belangrijk om rekening mee te houden. Roland. “We lassen op tijd lunchpauze in. En als ze het rijden zat zijn, stoppen we eerder.”
Volg Iris en Roland tijdens hun reis op www.lovetheworld.nl.