In een wereld die gewend was aan uitsluitend benzine- en dieselauto’s, deed de revolutionaire combinatie van een benzine- en een elektromotor heel wat stof opwaaien. In de voorafgaande decennia hadden autofabrikanten voortdurend geprobeerd om de twee energiebronnen in één auto te combineren, maar zonder succes. In 1997 slaagde Toyota er als eerste fabrikant in om alle technische uitdagingen te overwinnen. En dus bracht Toyota de Prius op de markt – de allereerste op grote schaal geproduceerde hybride.

Het hybridesysteem van de eerste Prius beschikte over tal van handige brandstofbesparende zaken. Zo werd het vermogen van de verbrandings- en elektromotor optimaal afgestemd op de rijomstandigheden en schakelde de motor uit wanneer de auto stilstond. Maar het meest bijzondere aspect was toch wel het regeneratieve remsysteem: hierbij werd kinetische energie – die tot dan toe als warmte verloren ging – opgevangen en in elektriciteit omgezet. Zo kon de accu worden bijgeladen, een verbazingwekkend staaltje ‘recycling’ tijdens het rijden.

Het resultaat van al deze inspanningen? Een unieke, bijzonder plezierige rijervaring. Voortaan was het mogelijk om geruisloos door steden te rijden, terwijl bij hogere snelheden gebruik kon worden gemaakt van de kracht van de verbrandingsmotor – en het werkte allemaal net zo eenvoudig en intuïtief als bij een conventionele auto.

De prestaties waren bovendien vergelijkbaar met die van de conventionele modellen met benzinemotor van toen en in veel gevallen werden het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot gehalveerd ten opzichte van die modellen – een nog beter resultaat dan het merk zichzelf ten doel stelde bij de ontwikkeling van de Prius.

Geheel in lijn met het vooruitstrevende karakter van deze auto deed het interieur futuristisch aan. Het display, waarop belangrijke informatie zoals snelheid en waarschuwingen kon worden afgelezen, zat op een centrale plek in het dashboard. Daaronder was een groot display geplaatst waarop de werking van het hybridesysteem kon worden gevolgd. Zo konden de inzittenden zien hoe de benzine- en de elektromotor samenwerkten en of de accu werd bijgeladen.

In de toenmalige reclames bestempelden de nieuwe Prius als ‘de koploper van de door fossiele brandstoffen aangedreven auto’s van de 21ste eeuw’– en dat zou hij ook daadwerkelijk blijken te zijn. In 2000 begon de export van de Prius. Met name milieubewuste Amerikanen omarmden de revolutionaire auto, onder wie vele beroemdheden die hem een plekje in de spotlights gaven. En vervolgens wachtte de wereld in spanning af of Toyota erin zou slagen om het radicale concept bij de tweede Prius-generatie verder te verbeteren…

“De wereld wachtte in spanning af: zouden de Toyota ingenieurs erin slagen het revolutionaire concept van de eerste Prius verbeteren?”

Toen het nieuwe model in 2003 werd onthuld, bleek dat de ingenieurs en designers in hun missie waren geslaagd. Toyota had inmiddels al de reputatie een milieubewuste autofabrikant te zijn. Maar nu was het de uitdaging om de aantrekkingskracht van de Prius te vergroten door diens milieuvriendelijkheid naar een nog hoger plan te brengen, de prestaties te verbeteren en het verbruik verder te verlagen.

De enige manier om dit te bewerkstelligen, was door voor de tweede generatie Prius met een schone lei te beginnen. Het resultaat? Een nog geavanceerder hybridesysteem en in totaal 530 nieuwe patenten.

De nieuwe Prius liet niet alleen zien dat Toyota’s knowhow op het gebied van duurzame techniek ongeëvenaard was, nummer twee was ook een toonbeeld van technische innovatie – zoals ook voor de huidige Prius nog geldt.

De tweede generatie Prius beschikte over een aantal noviteiten: Intelligent Park Assist (IPA) – een system dat bestuurders helpt veilig te parkeren – en Steering Assisted Vehicle Stability Control (S-VSC), een geavanceerd veiligheidssysteem dat de stuurbekrachtiging en de antislipsystemen optimaal liet samenwerken. Daarnaast had de auto een elektrische airconditioning die ook bleef werken als de motor bij stilstand werd uitgeschakeld.

Bijzondere features Binnenin was er nog meer ruimte, meer dan genoeg voor een gezin van vijf personen. Het centraal geplaatste instrumentenpaneel was breder geworden en in het wederom futuristisch gestylde dashboard was voortaan een kleuren-multimediascherm te vinden. De verschillende uitvoeringen waren voorzien van tal van zaken die zelfs bij top-of-the-range automodellen geen vanzelfsprekendheid waren zoals cruise control, high-end audiosystemen, een navigatiesysteem, handsfree belsysteem en een achteruitrijcamera.

Gedurende de vijf jaar dat de tweede generatie Prius in productie was, werd wel duidelijk dat Toyota’s hybridetechnologie een blijvertje is. Uit wereldwijde klanttevredenheidsonderzoeken bleek dat klanten bijzonder tevreden waren over hun hybride auto. Zoals ook de stijgende verkoopcijfers onderstreepten.

“Ook de derde generatie Prius veroorzaakt een verkoopboost: in de eerste maand alleen al worden er 180.000 verkocht”

In 2009 verschijnt de derde generatie van de Prius op de weg en ook dit model veroorzaakt een verkoopboost. Het aantal orders dat gedurende de eerste maand binnenkwam, overtrof alle verwachtingen en er werden 180.000 exemplaren verkocht – in plaats van de verwachte 10.000. De wachtlijsten liepen op tot zeven maanden. Het model had overduidelijk zijn plek in de autowereld veroverd en het feit dat tal van overheden in datzelfde jaar subsidieregelingen opstelden voor milieuvriendelijke auto’s, deden de verkopen uiteraard ook geen kwaad.

De basisvorm van het model bleef grotendeels intact, maar de vloeiende rondingen van de tweede generatie waren verdwenen en vervangen door een zelfverzekerd nieuw uiterlijk met scherpe lijnen en hoekige oppervlakken – een nieuw design waarmee de best verkochte hybride aller tijden klaar was voor een nieuw decennium.

Onderhuids was te merken dat de technici bij het ontwikkelen van de derde generatie Prius niet op hun lauweren hadden gerust. Voor een betere efficiency op hoge snelheid en meer koppel bij lagere snelheden (trekkracht en respons) werd de cilinderinhoud vergroot naar 1,8 liter, terwijl 90 procent van de componenten van het hybridesysteem werd vernieuwd, waardoor de aandrijflijn minder woog en minder ruimte in beslag nam.