Dit is het verhaal van een Toyota-liefhebber en een bijzondere Toyota die uit hetzelfde dorp komen. Ze zagen hun paden zo vaak kruisen dat het geen verrassing is dat de één de hoeder van de ander werd. Erwin Roijen (51) kreeg zijn Toyota Corolla KE15 Sprinter uit 1970 niet cadeau, maar hij was de moeite meer dan waard.
Erwins Corolla Sprinter ‘leeft’ nog altijd
Een rode Toyota uit 1970, een dorpsgenoot en een familieband die al 25 jaar standhoudt
Hoe het begon
De rode Toyota Corolla KE15 Sprinter, die nu alweer 25 jaar het trotse bezit van Erwin Roijen is, werd in 1970 verkocht door Toyota-subdealer Gerard Plönes in het Limburgse dorpje Mheer. De koper was een al wat oudere man uit Margraten, het dorp waar Erwin opgroeide. Gerard Plönes overleed voor Erwin hem kon spreken, maar zijn echtgenote wist nog te herinneren hoe haar man deze Sprinter verkocht: “Verkopen gebeurde toen in de avonduren. Hij ging dan bij klanten langs. Met deze mensen heeft hij twee avonden gezeten. Ze dachten goed na voor ze een grote uitgave deden.”
Een gekoesterde klassieker
Veel kilometers maakte de Sprinter niet, maar hij werd wel gekoesterd door een voorzichtige eigenaar. Hij sleet zijn dagen vooral in de stalling, vaak met een dekentje erover. Dat weet ook Erwin Roijen, die op zeker moment de Sprinter zag staan en meteen doorhad dat het hier om een bijzondere Toyota ging. Geen wonder, want hij groeide op met Toyota’s: “Mijn opa had een Landcruiser BJ40 en mijn vader reed vanaf midden jaren ’70 Toyota. Elke vier jaar kocht hij een nieuwe. De nieuwe auto ophalen bij de dealer in Maastricht was altijd een leuk moment.”
Lonken naar de Sprinter
Erwin leerde autorijden in de BJ40 van zijn opa, geregistreerd als landbouwvoertuig: “Het was inderdaad nogal een tractor”, lacht Erwin. Toen hij zijn rijbewijs had gehaald, kocht hij een oude Toyota 1000: “De gaten vielen erin maar ik had niet veel te besteden.” Erwin werd ouder, liet zijn studententijd achter zich en kon zich mooiere Toyota’s veroorloven. Hij bleef ook lonken naar de rode Sprinter. Hij zag hem vaak, al dan niet onder zijn dekentje. “Soms reed de eigenaar ermee naar de fysiotherapeut in het dorp, maar veel vaker kwam hij niet buiten.”
Telefoon
Erwin stak zijn interesse voor de Sprinter niet onder stoelen of banken en won het vertrouwen van de eigenaar: “Ik hielp ‘m soms met het vinden van onderdelen en ik ging minstens één keer per jaar bij ze langs. Natuurlijk ook om te vragen of ze de Sprinter niet wilden verkopen. Dat hielp, want 25 jaar geleden ging de telefoon. Het was de eigenaar van de Sprinter. Dat hij zover was dat hij de auto wilde verkopen.” Dat ging echter niet zonder slag of stoot.
Gevoelige snaar
“Een neef van de eigenaar had ook interesse en hij bood meer dan ik”, zegt Erwin. “Ik moest overbieden, maar ik had een argument dat de discussie in mijn voordeel wist te beslissen.” Erwin stond namelijk op het punt in het huwelijksbootje te stappen met zijn Natasja en hij zou de Sprinter heel graag als trouwauto gebruiken. Dat argument raakte een gevoelige snaar. “We zijn in september 2001 getrouwd, maar voor die tijd heb ik nog een garage gebouwd voor de Sprinter”, zegt Erwin, “zo stond ik mooi afgetraind voor het altaar!”
25 jaar onafscheidelijk
De Corolla Sprinter en Erwin zijn inmiddels 25 jaar onafscheidelijk, net als Erwin en Natasja. In huize Roijen hangt een trouwfoto van het gelukkige paar bij de stralende Sprinter. Afgelopen kwarteeuw werd de Sprinter een deel van het gezin Roijen: “Ik vind dat je zo’n vergaand originele en ongerestaureerde auto op de weg moet houden”, zegt Erwin. “Hij hoort gewoon bij de familie. We zijn samen verhuisd uit Margraten, mijn kinderen zijn erin opgegroeid en rijden er nu ook in. Hij heeft zelfs een kort rolletje gespeeld in de film ‘Hemel op Aarde’. We hebben zoveel meegemaakt.”
In je eentje
In de loop der jaren had de Sprinter wel wat liefde nodig. De roestduivel hield huis, maar met hulp van een bevriende monteur wist Erwin zijn inmiddels erg zeldzaam geworden rode Toyota te redden: “Technisch gaat er gelukkig nauwelijks wat mis. Kleine dingen doe ik meestal zelf, want er is makkelijk aan deze auto te werken. Laatst werd ik aangesproken door een oud-Toyota-monteur, die wist nog dat je de motor met gemak in je eentje uit een Sprinter kon halen. Dat heb je met deze auto, heel veel mensen hebben er herinneringen aan.”
Nooit vrijwillig afscheid
De familie Roijen blijft herinneringen maken met de Sprinter, vertelt Erwin: “Ondanks dat je slechts 58 pk hebt, heb je al snel het gevoel dat je hard gaat. Elke rit door het heuvelland is genieten. De gewone kilometers maken we in onze Prius, met de Sprinter rijden we alleen bij goed weer en voor ons plezier. Zelfs na 25 jaar ben ik er nog niet op uitgekeken. Ik vind ‘m nog steeds prachtig, met zijn mooie rode lak, zijn bijzondere vorm en dat schitterende chroom. Deze auto lééft gewoon. Ik zal er nooit vrijwillig afscheid van nemen.