Van leenauto tot liefde voor de Starlet
Onvergetelijke indruk
Familiebedrijf
Zo krijg je affiniteit
Eenmaal overtuigd kocht de firma Van Burik in één keer een partij van 18 bestelwagens op. Niet alleen Dyna’s, maar ook een Toyota HiAce met ruim vier ton op de klok. “Voor die tijd was dat een astronomische kilometerstand”, zegt Peter. “Toen ik in die auto reed kon ik alleen maar denken ‘wat rijdt dat goed!’ We hebben die auto doorverkocht, en hij heeft nog jaren doorgereden. Zo krijg je affiniteit met een merk.”
Hart voor leuke auto’s
Niet hetzelfde
Precies goed
De Starlet die Peter vond was een P7 uit 1987. Een Zwitserse uitvoering zonder sierstrips, achterruitwisser, mistachterlicht of klapraampjes en met maar één buitenspiegel. Wel van de eerste eigenaar, weinig kilometers en niet duur, precies zoals Peter zijn auto’s graag ziet. Hij kocht de Starlet en in de vijf jaar die erop volgden merkte hij dat het moeilijk is om de Starlet te laten staan: “Het is een fijne, zuinige auto, die rijdt als een nieuwe. Waar ik ook kom, iedereen wil me zijn of haar herinneringen aan Starlets vertellen. Iedereen kent wel iemand die er eentje had!”
“Kon mezelf wel voor m’n kop slaan”
Hij was al een paar jaar een tevreden Starlet rijder, van een P7 die hij eigenhandig steeds een beetje mooier maakte, toen Peter op internet een advertentie zag. Een witte Starlet P8, bouwjaar 1991. Zoals die leenauto van vroeger en dan ook nog op grijs kenteken. “Na twee dagen was de advertentie weg en kon ik mezelf wel voor m’n kop slaan dat ik niet had toegeslagen”, grijnst Peter. “Toen diezelfde auto een paar dagen later weer te koop stond beschouwde ik dat als een teken.”
“Ik heb mezelf nog een paar uur voorgehouden dat ik ’m niet zou kopen, maar dat hield ik niet vol. Het grijze kenteken gaf de doorslag, daar zag ik meteen het unieke van. Ik heb sowieso iets met grijze kentekens en er zijn nog drie Starlets met grijs kenteken in Nederland!” Er was nog wel wat werk aan de bestel Starlet. Zo heeft hij hier en daar wat last van roest, mocht de remmerij wel worden vernieuwd en behoefden velgen en bekleding een flinke opknapbeurt.
Nóg een Starlet
Terwijl Peter zich zette aan het opknappen van zijn nieuwe aanwinst kwam er nóg een Starlet op zijn pad, een blauwe van de P9-generatie uit 1997. “Die werd me aangeboden door een kennis”, zegt Peter. “De auto was van zijn overleden schoonzus geweest. Er werd nauwelijks mee gereden, maar de familie wilde de auto ook niet echt kwijt. Als ik ’m zou overnemen zou dat een ideale oplossing zijn, dan zouden ze de auto nog regelmatig zien. Tsja, en als je al een P7 en P8 hebt …”
Ook een P6?
De P9 is door Peter inmiddels onder handen genomen om ’m weer in nieuwstaat te brengen. Dat is nooit helemaal klaar en dat geldt eigenlijk ook voor de andere Starlets. “Van de P8 wil ik de zijruiten nog opnieuw blinderen”, zegt Peter. “Ik zoek ook nog naar de originele bestickering van de waterleidingmaatschappij. Of er ook een P6 komt? Nee, die weet ik heus te waarderen, maar ik heb die auto niet bewust meegemaakt. Wel de Starlets die ik nu heb. Ik rij er regelmatig oldtimerritten mee en heb overal aanspraak. Dat zegt iets over die auto’s.”