Erik Leferink wil als eigenaar van BruisendWijnHuis in Zuid-Limburg kunnen vertrouwen op zijn auto. Zijn Toyota Previa met ondertussen ruim 600.000 kilometer op de teller biedt uitkomst. Als comfortabel vervoermiddel voor Erik of deelauto voor zijn buurman, maar ook als werkpaard van de wijnkelder en spelersbus voor het hockeyteam.
De ‘oogstauto’ van wijnondernemer Erik
Comfortabel vervoermiddel én betrouwbaar werkpaard
Plezierig pendelen
Regelmatig pendelt Erik heen en weer tussen zijn huis in Wageningen en zijn wijnbedrijf in het Zuid-Limburgse heuvelland. De Toyota Previa bewijst zich als uitstekend persoonlijk vervoer. “Deze auto kocht ik in 2008 als tweedehands met slechts 60.000 kilometer ervaring. Op benzine rijd ik ongeveer 1 op 10, de automaat schakelt perfect en dankzij de goeie autoradio kan ik met veel plezier mijn favoriete podcasts luisteren. Fijn is ook dat mijn fietsen rechtop in de achterbak passen. Ook heb ik een half hockeyteam in de auto vervoerd.”
‘Oogstauto’
Als in het najaar de oogsttijd begint, dan moet de Toyota flink aan de bak. “We gebruiken hem als ‘oogstauto’. We hebben twaalf hectare grond nabij Vaals, waarvan tien hectare aan duivenranken. Als er geoogst wordt, brengen we met de Previa honderden kratten en aanhanger vol druiven richting de wijnkelder. Dan kunnen de wijnpersen beginnen te draaien.”
Traditionele methoden
Nabij Vaals bevindt zich de biodynamische wijngaard, waar het bedrijf van Erik mousserende wijnen maakt volgens traditionele methoden. “Onze wijnen maken we van klassieke druivensoorten, zoals Pinot Noir en Chardonnay. Tegelijk zijn we ook innovatief bezig met zogeheten hybride wijnrassen. Daarbij moet je denken aan doorontwikkelde druivensoorten van hoge kwaliteit (Souvignier Gris, Cabernet Blanc, Johanniter) maar die veel beter bestand zijn tegen bijvoorbeeld schimmels.”
Liefkozend
Op het wijnbedrijf, waar de Previa liefkozend ‘de zilv’ren pijl’ wordt genoemd, vervult de Toyota een onmisbare rol als werkpaard. Bijna iedereen houdt van de auto. Bijna iedereen. “Het hoofd van onze wijnproductie noemt de auto liever ‘de zilveren dweil’, gewoon omdat hij het leuk vindt om me te plagen”, lacht Erik.
Verkoopargument
Belangrijk verkoopargument voor Erik waren de voorspelbare en lage onderhoudskosten van Toyota. Dat besef groeide toen hij zijn eerste Toyota kocht, een Picnic. “Met mijn Toyota’s heb ik weinig problemen gekend. Wel is ooit een katalysator en stuurbekrachtigingpomp vervangen. Verder is er niet veel meer nodig dan goed regulier onderhoud zoals een accu, remmen, motorolie en banden. Als je ziet dat het onderhoud jaarlijks 1.000 euro kost, dan blijkt deze auto een heel duurzame investering.”
Niet elektrisch, wel verantwoord
Vergeleken met de nieuwe generatie elektrische auto’s is de MPV en zijn stevige brandstofverbruik duidelijk van een ander tijdperk. “Elektrisch rijden is natuurlijk duurzaam”, vertelt Erik. “Maar toch, maar als je lang en zorgvuldig met een oudere auto omgaat, dan kun je best stellen dat dat verantwoord is.”
Duurzame deelauto
De Previa is ook duurzaam, want hij wordt ingezet als deelauto. “Mijn oudere buurman heeft ook de sleutel. Hij kan ermee op pad wanneer hij wil. Vol vertrouwen leen ik de auto aan hem uit. Ten eerste gaat er niet veel aan stuk, want het is een Toyota. Ook is het een makkelijke auto om te rijden. Dat komt door de hoge zit, het goede overzicht en de comfortabele automaat. In deze auto voel je jezelf als champagnekoning Bernard Arnault (onder meer bekend van Moët & Chandon, red.).”
Overgeslagen
Het Toyota virus is ook overgeslagen naar zijn zoon. “Die heeft in Nicaragua een hostel voor surfers. Daar rijdt hij tegenwoordig in een Toyota Hilux. Je kunt wel zeggen dat de liefde voor het merk van vader op zoon wordt doorgegeven.”
Afscheid
Erik sluit niet uit dat er ooit een moment komt om afscheid te nemen van zijn Previa. “Als deze auto echt op is en gebreken gaat vertonen, dan ga ik uitkijken naar een nieuwe tweedehands. Ik kijk bijvoorbeeld naar een RAV4, dat lijkt me een waardige vervanger. Het enige nadeel is: hij is in vergelijking met mijn Previa wel wat aan de krappe kant. Mijn fietsen kan ik daar niet rechtop in vervoeren.”