Japans eerste supersportwagen

Veel van deze schoonheden werden geboren in de fabrieken van gerenommeerde Europese merken, maar ook in Japan werd op bescheiden wijze een postermodel aan de wereld getoond dat vandaag de dag nog net zo onweerstaanbaar is als op het moment dat hij werd onthuld: de Toyota 2000GT.

De 2000GT - een speciaal gefabriceerde cabrioletversie - schitterde in 1967 niet alleen naast Sean Connery in de James Bond-film You Only Live Twice, in datzelfde jaar verscheen hij ook op het wereldtoneel, waarmee onmiddellijk duidelijk werd dat het Toyota menens was wat betreft het uitdagen van de beste auto’s van Europese bodem.

Vlak na de Grand Prix van Japan in 1964 werd het concept voor een nieuw GT-model van Toyota ontwikkeld. In samenwerking met Yamaha Motor Co. werd vervolgens een productieauto ontwikkeld onder leiding van projectleider Shoichi Saito. Zijn opdracht was simpel: ‘doe alles wat nodig is om van de 2000GT één van de beste auto’s, en misschien zelfs wel de beste auto, ter wereld te maken’.

Een jaar later werd Saito’s visie realiteit toen het prototype ‘280 A1’ werd onthuld tijdens de Tokyo Motor Show van 1965. Het zou nog twee jaar duren tot zijn bijzonder lage coupé-carrosserie de opritten van klanten zou opsieren, maar hij was beslist het wachten waard.

Net zo fris als toen
Als we nu naar de 2000GT kijken, dan oogt hij nog net zo fris als de dag dat hij debuteerde. Je kijkt ernaar op dezelfde wijze als je een kunstwerk in je op zou nemen. Je ogen glijden over de ‘Coke bottle’ rondingen die over de zijkanten lopen. Aan de voorzijde zien we in het midden een T-vormige grille die wordt omringd door grote, met plexiglas afgedekte koplampen, met daarnaast verchroomde bumpers die voorkomen dat dit fraaie aangezicht wordt geschonden.

De lange, gewelfde motorkap biedt niet alleen onderdak aan de motor, maar ook aan klapkoplampen die voor extra verlichting zorgen als ze worden ingeschakeld, maar die de aerodynamica niet verstoren als ze niet in gebruik zijn.

Het wordt direct duidelijk dat de bestuurder centraal stond bij de ontwikkeling van de GT. Het compacte, maar perfect vormgegeven passagierscompartiment waarvan het hoogste punt zich op 116 centimeter boven het asfalt bevindt, zorgt niet alleen voor perfecte proporties, maar ook voor een sierlijke en gretige uitstraling. Een uniek detail van de GT is de vormgeving van zijn ruiten: de A-stijlen zijn opvallend schuin en ver naar achteren geplaatst, terwijl de onderste rand van de achterste zijruiten naar achteren toe oploopt om daar de aflopende daklijn te ontmoeten.

De inzittenden konden genieten van een geborgen gevoel en een fraai zicht over de lange motorkap op de weg die voor hen lag. De geribbelde, met leer beklede stoelen en het rozenhoutfineer op het driespaaks stuurwiel, de pookknop en het dashboard zorgden voor een luxueuze uitstraling.

De bestuurder kon de snelheid en het toerental aflezen op de twee grote, met chroom omrande klokken achter het stuur, terwijl aanvullende informatie werd verschaft door vijf kleinere meters bovenin de middenconsole. Daarnaast konden de inzittenden luisteren naar een radio met automatische zoekfunctie, terwijl alle bedieningselementen op een logische plek waren te vinden en binnen handbereik waren geplaatst.

Topsnelheid
Maar de 2000GT was meer dan slechts een fraaie verschijning, want onder zijn verleidelijke carrosserie ging een bijzonder verfijnde auto schuil die net zo goed reed als zijn uiterlijk beloofde.

De prestaties waren van het hoogste niveau: een 150 pk sterke tweeliter zescilinder lijnmotor bracht de 2000GT naar een topsnelheid van 220 km/h, terwijl de sprint van 0 naar 100 km/h slechts 8,6 seconden vergde – iets waar menig hedendaagse auto jaloers op is.

Gelukkig was de rest van de componenten hierop afgestemd: het remsysteem beschikte over rembekrachtiging en schijfremmen op alle vier de wielen, er was een onafhankelijke wielophanging toegepast en het model was voorzien van een gelimiteerd sperdifferentieel en lichtgewicht magnesium wielen – zaken die niet alleen voor het eerst werden toegepast op een Japans productiemodel, maar die er ook voor zorgden dat de bestuurder op veilige en comfortabele wijze het prestatiepotentieel kon benutten.